Koude perrons

Het is koud en het tocht.
Zoals op ieder treinstation in Nederland.
Ik ben geneigd naar binnen te gaan, maar daar staan de deuren tegenover elkaar open en tocht het nog meer.

Wachten

Ik heb net mijn aansluiting gemist en moet een half uur wachten. Dan maar de tijd verdrijven met het leukste wat er is: mensen kijken…
Aan de overkant lopen twee jochies vlak langs het spoor. Als er een sneltrein aankomt worden ze meegesleurd. Het zweet staat in m’n handen als ik er aan denk, maar gelukkig heeft moeder het in de gaten en trekt ze met een ruk terug naar veiliger gebied. Onder luid gebrul trouwens, maar al snel hebben ze een ander spelletje ontdekt en is het protest gauw vergeten.

Niet mee bemoeien

Een keurige zakenman van in de dertig rent het perron op. Hij zwaait met zijn aktetas naar de conducteur om aan te geven dat hij persé met deze trein mee wil. Hij kan even niets roepen want er steekt een stokje van een lolly uit zijn mond recht naar voren.
Voordat ik het in de gaten heb roep ik bezorgd: “In je wang!”
De meneer kijkt me even stomverbaasd aan en stikt dan bijna alsnog in zijn lolly van de lach.
Een klein wonder dat hij zijn trein nog haalt.

Schaamte

Ik voel me rood worden, want ik zeg soms dingen die ik alleen maar hoor te denken. Ik zie tot mijn schrik dat mijn omstanders ook de grootste lol hebben.
Gelukkig, daar is mijn trein.
Ik heb gelukkig alle ruimte en ga eens lekker achterover zitten om bij te komen.

Plaatsvervangende schaamte

Veel rust is me niet gegund. Mijn enige medepassagier begint een telefoongesprek over zeer intieme dingen. Zou zij niet weten dat ik verderop alles mee kan luisteren? Of ik wil of niet? Ik kuch bescheiden. Dat helpt niets want het gesprek gaat gewoon verder.
Ik ben niet preuts maar ben ik geïnteresseerd waar en hoe haar vriendje haar heeft aangeraakt vannacht? Nou nee, niet echt.
Ik ben te lui om op te staan en een ander plekje te gaan zoeken en hoop dat het telefoongesprek gauw afgelopen is.

Niet mee bemoeien

Helaas. Het duurt de gehele treinrit.
Voordat ik uitstap wil ik de passagiers waarschuwen die met een boek in de hand plaatsnemen in de buurt van de telefoniste.

Ik hou maar wijselijk mijn mond.